Principeschets van een biofilter

Biofiltratie is een scheidingsproces waarbij de te behandelen lucht door een filterbed wordt geleid; de te verwijderen stoffen dienen dan als voedsel voor de aanwezige micro-organismen. De meest voorkomende vorm van biofiltratie is op dit moment die waarbij als dragermateriaal compost wordt gebruikt. Men spreekt van een compost- of biofilter. Hierbij is het compostmateriaal (ook schors wordt hierbij ingezet) drager van de waterfilm waarin de micro-organismen leven en tegelijk voorziener van de nodige voedingsstoffen. Voor gemakkelijk afbreekbare stoffen bevat het filtermateriaal voldoende soorten micro-organismen. Voor moeilijk afbreekbare stoffen zijn speciale culturen vereist.



De te reinigen afgassen worden door het compostpakket gestuurd, waarbij de erin aanwezige componenten aan het oppervlak van de vaste deeltjes worden gebonden (adsorptie) of overgaan van de gasfase naar de waterfase (absorptie). Vanuit de rand van de waterfilm diffunderen de stoffen naar binnen en worden ze tegelijkertijd tot reukloze verbindingen afgebroken door aerobe bacterin. Een vereiste van de af te breken stof is dus de oplosbaarheid in water. Een geringe oplosbaarheid kan worden opgevangen door het werkzame oppervlak te vergroten.



De afbraakproducten van de opgeloste verbindingen zijn koolstofdioxide, sulfaat, nitraat en dergelijke. Koolstofdioxide wordt afgestaan aan de langsstromende lucht en verdwijnt. De micro-organismen gebruiken bij deze omzetting zuurstof en voedingsstoffen zoals nitraat, fosfaat, calcium en ijzer. De verbruikte voedingsstoffen bevinden zich in een kringloop: uit de afgestorven micro-organismen wordt door andere weer nitraat en dergelijke gevormd.

Bron:Handboek procestechnieken en -engineering,  2002.