Schematische voorstelling van industriële chromatografie

De fysische eigenschappen van superkritische vloeistoffen situeren zich tussen gassen en vloeistoffen. Superkritische vloeistofchromatografie situeert zich dan ook tussen gaschromatografie (GC) en hoge druk vloeistofchromatografie (HPLC) in.

Bij de industriële superkritische chromatografie wordt het te scheiden mengsel in de superkritische draagstroom (CO₂ met eventueel methanol of isopropanol als modificator) geïnjecteerd. Aan de uitgang van de kolom wordt het eluent naar de product-, afval- ofwel de recyclelijn gestuurd al naargelang het proces. Meerdere kolommen kunnen in parallel worden geschakeld om de capaciteit te verhogen. Het proces kan ook consecutief in twee of meerdere stappen worden uitgevoerd. Bij zo'n stapsgewijze purificatie wordt een ruwe scheiding doorgevoerd in de eerste trap. De volgende trap voert de kritische scheiding uit tussen de componenten die het dichtst bij elkaar liggen. Door deze meertrapsopstelling worden de injectie-intervallen korter en kunnen er grotere hoeveelheden worden genjecteerd.

Een voordeel van superkritische vloeistofchromatografie is dat de ion-ion interacties tussen silicapakking en de componenten praktisch uitgesloten zijn. Dat wil zeggen dat componenten die met een HPLC-systeem niet te scheiden zijn, wel selectief kunnen worden behandeld in superkritische vloeistofchromatografie.

Deze techniek wordt gebruikt bij:

- scheiding van relatief niet-polaire componenten

- meer polair componenten kunnen worden gescheiden door toevoeging van modificatoren.