Corrosietabel voor zirkonium en zirkoniumlegeringen [corrosief midden: dichloroazijnzuur tot en met gechloreerd water]

Zirkonium is een reactief metaal en heeft een grote affiniteit voor zuurstof.

Wanneer het wordt blootgesteld aan een omgeving die zuurstof bevat, vormt het een sterkhechtende beschermende oxidelaag. Deze beschermende oxidelaag ontstaat, bij kamertemperatuur of lager, spontaan in lucht of water. Bovendien zal bij eventuele beschadigingen deze oxidehuid zich onmiddellijk en volledig herstellen. Het basismetaal wordt hierdoor beschermd tegen chemische en mechanische aantasting tot temperaturen zo hoog als 300 °C. Als gevolg hiervan is zirkonium zeer bestendig tegen corrosie in minerale en organische zuren, sterke basen, zoutoplossingen en sommige gesmolten zouten. Zirkonium wordt in oxiderende middens niet aangetast op voorwaarde dat geen halides aanwezig zijn. De corrosieweerstand blijft gewaarborgd zolang deze dunne beschermde laag niet gepenetreerd wordt door deze reagentia bij hogere temperaturen. De aanwezigheid van sterk oxiderende zouten zoals ijzer(III)chloride (FeCl3) en koper(II)chloride (CuCl2) is echter problematisch. Onderstaande tabel geeft de corrosieweerstand aan van de zirkoniumlegeringen in verschillende media.