Fotolyse van polymeren

Fotolyse veroorzaakt doorbraak van de hoofdpolymeerketen, waarbij polymeerradicalen worden gevormd. De radicalen kunnen echter recombineren, zij het tot stoffen met afwijkende en niet vooraf nauwkeurig gekende eigenschappen. Aanwezigheid van zuurstof gaat die recombinatie tegen en werkt daardoor de degradatie in de hand.

De fotolyse wordt evenwel geïnitieerd door UV-lichtabsorptie. Aangezien een basiswet in de fotochemie aangeeft dat "enkel geabsorbeerde lichtenergie fotochemisch actief is ", volgt dat geen lichtabsorptie geen fotochemische activiteit impliceert en dus ook geen fotolyse. Om die reden gebruikt men UV-absorbantia om schadelijk UV-licht (lambda kleiner dan 400 nm) te absorberen en te verstrooien. UV-absorbantia kunnen nooit alle schadelijke UV-licht opnemen. Het overige UV-licht dat in de macromolecule doordringt, initieert een reeks kettingreacties waarbij de polymeerruggengraat wordt opgebroken in polymeerradicalen. Die polymeerradicalen kunnen worden 'gevangen' door antioxidantia die tevens acteren als radicaalopruimers (scavengers). Voor polymeerradicalen worden gevormd, kan fotolyse worden tegengegaan door zogenaamde uitdovers (quenchers). Die quenchers desactiveren gexciteerde polymeerdelen (die delen van het polymeer die lichtenergie hebben opgenomen) door een elektronisch energietransfermechanisme. Het fotolytisch proces bestaat dus uit de stappen in de tabel die ook stapsgewijze kunnen worden tegengegaan.

Bron: Handboek constructiematerialen, corrosie en corrosiebescherming,  1999.