snelnaardata
 

Overzicht van een nucleofiele oxidatiereactie

Bij nucleofiele oxidatiereacties addeert een zuurstofatoom aan een keten, met de vorming van een alcohol, aldyhyde, keton, zuur enzovoort tot gevolg. Het verschil met elektrofiele oxidatiereacties is echter dat er bij deze laatste geen twee metaalionen per geadsorbeerde molecule meespelen in de reactie en dat de geadsorbeerde molecule niet over het oppervlak diffundeert. De figuur geeft een schematisch overzicht van een nucleofiele oxidatiereactie.

In de eerste stap wordt er een waterstofatoom van de keten geabstraheerd op een welbepaalde plaats op het oppervlak (M1). Waterstof vormt samen met zuurstof een watermolecule en desorbeert van het oppervlak. Zo wordt er een reactief carbokation gevormd. Daarna diffundeert het geactiveerde species over het oppervlak naar een ander kation (M2), waar de additie van zuurstof (O2-) plaatsvindt. Vervolgens desorbeert het geoxideerde product van het oppervlak. Zuurstof uit de gasfase vult de ontstane zuurstofgaten in het rooster weer op. Omdat de reductie- en oxidatiestappen bij dit soort van reacties op twee verschillende metaalatomen gebeuren op een verschillend tijdstip, noemen we dit een redoxmechanisme.

 

 

Bron: Handboek procestechnieken en -engineering,  2002.

originaltype: 
pdf
 
Meer lezen over Overzicht van een nucleofiele oxidatiereactie?