Pompen voor de behandeling van gassen of dampen zwaarder dan lucht, in niet-afgesloten, voldoende verluchte proceszones.

Het lozingsdebiet van procespompen is typisch afhankelijk van het type pomp, het type aspakking, de fysische afmetingen van de pomp en de druk in de pompdichtingskamer (de druk in de holte binnen de pompaspakking, ook de pakkingkamerdruk genoemd).

De meeste pompen met een horizontale as hebben een pakkingkamerdruk die vrijwel gelijk is aan de pompaanzuigdruk, terwijl de meeste verticale pompen pakkingkamerdrukken hebben die vrijwel gelijk zijn aan de pompuitlaatdruk. Alhoewel de pakkingkamerdruk van de pompen gewoonlijk de drijvende kracht achter een lozing is, vormt de technologie van de pomppakking vaak de beperking die het lozingsdebiet bepaalt. Bij sommige pompen, die typisch rond zeer gevaarlijke materialen worden gebruikt, kunnen de pakkingen ontworpen zijn met dubbele pakkingkamers, buffergassen en andere detectie- en alarmtechnologie die maken dat de pakking zelfs onder abnormale omstandigheden niet als een lozingsbron zou worden beschouwd. De tabel levert een richtlijn voor de bepaling van de gevarenstraal van verschillende pomptypes.